3 października o godz. 12:00 w Sali Lustrzanej zapraszamy na wyjątkowe spotkanie z Panią Anielą Petz.

Aniela Petz w nocy z 27 na 28 listopada 1942 roku została wysiedlona wraz z rodziną ze swojego domu w miejscowości Sady w powiecie zamojskim. Miała wtedy niespełna 9 lat. Anielę, wraz z innymi mieszkańcami tej i sąsiednich miejscowości, Niemcy osadzili w obozie dla wysiedleńców w Zamościu. Stąd część Polaków transportowano do obozów koncentracyjnych w Oświęcimiu i na Majdanku, a także wywożono na roboty do Niemiec. To tutaj działy się najbardziej dramatyczne sceny, kiedy to odbierano dzieci rodzicom. Część dzieci kierowano do „zniemczenia”.

W przeciwieństwie do wielu członków swojej rodziny, którzy trafili do Auschwitz, Aniela Petz przeżyła. Transportowano ją w nieogrzewanym, zamkniętym wagonie bydlęcym wraz z innymi dziećmi i ich opiekunami przez kilka dni w stronę Warszawy. Pociąg zatrzymywany był na długie postoje na bocznicach, wtedy gdy przepuszczano transporty wojskowe jadące na front wschodni. Dzieci i opiekunów wieziono do miejscowości, w których były pozostawione domy obywateli polskich pochodzenia żydowskiego, wywiezionych do obozu zagłady w Treblince. Wiele dzieci poniosło śmierć w „mroźnych” transportach w styczniu i lutym 1943 roku. Dzieci trafiały do miejscowości takich jak: Żelechów, Pilawa, Siedlce, Sobienie-Jeziory, Garwolin. Niektóre transporty dojeżdżały do stacji Warszawa Wschodnia. Tam pozostawiano dzieci z opiekunami bez żywności, opału, skazując na żebranie wśród miejscowej ludności. Na początku nieufność miejscowych mieszkańców była duża, bo Niemcy ogłosili, że to dzieci polskich bandytów. Część dziecięcych transportów wykupili od niemieckich strażników polscy kolejarze.

Aniela Petz, lat 86, „Dziecko Zamojszczyzny”, przewodnicząca Komisji Rewizyjnej zamojskiego oddziału Polskiego Związku Byłych Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych.

Wstęp (w godz. 11:30 – 12:15) na spotkanie jest bezpłatny.