Prototyp tej pruskiej lokomotywy na parę przegrzaną powstał według pomysłu inżyniera Roberta Garbe’a w 1901 r. Celem projektu było uzyskanie pojazdu trakcyjnego o cechach uniwersalnych, przydatnych przy obsłudze ruchu pasażerskiego, towarowego oraz lekkiego pospiesznego. Ogółem zbudowano 272 egzemplarze dla Pruskich Kolei Państwowych oraz 3 na użytek kolei wojskowych. Otrzymały one oznaczenie typu 3/4H.P.u.G.L.dr.kr, a od 1905 r. - P6. W okresie międzywojennym PKP dysponowały 44 egzemplarzami tych lokomotyw, oznaczonych jako Oi1. Po roku 1945 na inwentarz PKP zaliczono 30 parowozów Oi1. Egzemplarz muzealny Oi1-26 pracował na PKP w okresie międzywojennym jako Oi1-7. Przejęty przez koleje niemieckie od 1941 r. otrzymał oznaczenie DRG 37 171. Po wojnie służbę rozpoczął w parowozowni Bydgoszcz Główna, zakończył ją w Szczecinie Porcie. Ostatni przebieg wykonał w lutym 1965 r. Skreślony z inwentarza 28.07.1968 r.
