W 1954 r. węgierska firma Ganz z Budapesztu dostarczyła na zamówienie PKP 50 wagonów motorowych, które oznaczono serią MSCmix i numerami 090 100-090 149 oraz 50 wagonów doczepnych. Wagony motorowe posiadały 8-mio cylindrowy silnik wysokoprężny Ganz-Jendrassik VIII Jat 170/240 z pięciobiegową sterowaną pneumatycznie przekładnią mechaniczną i chłodzeniem wodnym. We wnętrzu pudła oprócz przedziału maszynowego przewidziano dwa przedziały pasażerskie (mały i duży) o ogólnej liczbie 64 miejsc siedzących oraz przedział bagażowy. Na końcach pudła znajdowały się kabiny sterownicze. Pierwotnie ściany czołowe były zaopatrzone w drzwi przejściowe i mostki ochronne, umożliwiające przejście do wagonów doczepnych. Od 1956 r. (po likwidacji 3 klasy) wagony otrzymały zmienioną serię na MSBmix, a od 1960 r. przydzielono im serię SN52 i zakres numerów inwentarzowych 01-48 (dwa wagony w międzyczasie skreślono z inwentarza). Początkowo tabor ten wykonywał pracę w obrębie dyrekcji Gdańsk, Warszawa i Kraków. Od 1972 r. pracował na obszarze DOKP Gdańsk. Po kilkunastu latach zakończono jego eksploatację. Ostatnim czynnym wagonem motorowym tego typu był SN52-38, który wycofano z ruchu w czerwcu 1986 r. w lokomotywowni Laskowice Pomorskie. Po skreśleniu z inwentarza 30.06.1986 r. zachowano go jako eksponat muzealny.