Konstrukcja wagonu lodowni 202Lc sięga swymi korzeniami końca lat pięćdziesiątych XX wieku, kiedy ZNTK w Ostrowie Wielkopolskim rozpoczęły produkcję nowoczesnych wówczas wagonów lodowni typu 5L, przeznaczonych na export do byłej Jugosławii. Właśnie konstrukcja wagonu 5L, spełniająca ówczesne wymagania UIC, stała się podstawą do opracowania wagonu lodowni przeznaczonego dla PKP i oznaczonego jako typ 202L. Produkcję wagonów typu 202L rozpoczęto w roku 1961 i z krótką przerwą w roku 1962, kontynuowano ją aż do roku 1977. W toku ich produkcji wprowadzano szereg zmian konstrukcyjnych takich, jak np. dostosowanie ostoi do zabudowy sprzęgu samoczynnego, czy różny sposób wykonania zewnętrznego poszycia nadwozia. Powstały w ten sposób kolejne odmiany wagonów tej rodziny, jak 202L/1 i 202Lc. Wagony lodownie typu 202Lc, do których należy prezentowany tutaj wagon, stanowiły zdecydowanie najbardziej liczną grupę wagonów lodowni z rodziny 202L. Ich produkcję rozpoczęto w roku 1966 i w ciągu 11 kolejnych lat dostarczono Polskim Kolejom Państwowym aż 5 932 wagonów tego typu.
Wagony 202Lc, przeznaczone przede wszystkim do przewozu mięsa oraz tłuszczów, były przystosowane do chłodzenia przewożonego ładunku zarówno lodem suchym, jak i wodnym. Wymianę powietrza zapewniały cztery wentylatory systemu Flettner’a umieszczone na dachu wagonu. Izolacja termiczna ścian i podłogi (o grubości 250 mm) oraz dachu (160 mm) zapewniała uzyskanie współczynnika przenikania ciepła poniżej 0,3 kcal/m2hK. Wagony lodownie 202Lc pochodzące z poszczególnych dostaw różniły się pomiędzy sobą wyposażeniem. Niektóre z wagonów tego typu, wyposażone w urządzenia do automatycznej zmiany siły hamowania w zależności od obciążenia, przystosowane były do kursowania z prędkością 120 km/h. Wagony z późniejszych dostaw nie były już np. wyposażane w przelotowe przewody ogrzewania parowego i elektrycznego. Nie posiadały już także trawersów z hakami do mięsa wewnątrz wagonu. Z tego powodu, prezentowany tutaj egzemplarz wagonu 202Lc, pochodzący z końca produkcji wagonów tego typu, nie posiadał już wspomnianego wyżej wyposażenia. Gwałtowny spadek przewozów mięsa koleją na początku lat osiemdziesiątych spowodował, że duża liczba wagonów lodowni z rodziny 202L pozostawała bez zatrudnienia. Między innymi z tego właśnie powodu, zdecydowano się na przebudowę niemal 3 tysięcy wagonów z rodziny 202L na wagony kryte specjalne typu 211K, przeznaczone do przewozu przesyłek ekspresowych. Eksploatację wagonów lodowni typu 202Lc zakończono na PKP ok. roku 2000.