W 1963 r. zakupiono ZSRR dwie manewrowe lokomotywy spalinowe TGM3 z przekładnią hydrauliczną. Kontrakt obejmował zakup licencji na uruchomienie takiej produkcji w Polsce. Chrzanowski Fablok w latach 1963-67 wykonał 55 egzemplarzy, z czego dla PKP zbudowano 25 oznaczonych SM15-003-027, a resztę przeznaczono dla różnych odbiorców z przemysłu. Lokomotywy wyposażono w oryginalny 12-sto cylindrowy silnik spalinowy czterosuwowy, o mocy 552 kW (750 KM) typu M753 z turbodoładowaniem, chłodzony wodą. Współpracował on z dwubiegową, dwuzakresową przekładnią hydromechaniczną GTK-II. Napęd poprzez wały kardana przekazywany był do zębatych przekładni osiowych na wózkach. W trakcie produkcji wprowadzono zmiany w postaci nowej przekładni hydraulicznej (produkcji ZSRS) UGP750-1200 oraz (na kilku lokomotywach) silnika V12CD19, zaprojektowanego przez Zakłady Mechaniczne im. M. Nowotki w Warszawie. Seria lokomotyw SM15 została skierowana do pracy w DOKP Kraków. Nieodpowiednia charakterystyka trakcyjna oraz awaryjność zespołu napędowego sprawiły, że od końca lat 60-tych ulegała ona systematycznej redukcji. Eksploatację na PKP zakończono w 1977 r. Znajdująca się w ekspozycji muzealnej lokomotywa SM15-017 zakończyła służbę w lokomotywowni Kraków Płaszów, skreślona z inwentarza 31.01.1977 r.
Lokomotywa została poddana kompleksowej konserwacji w 2020 r.