Po II Wojnie Światowej Polskie Koleje Państwowe przejęły na terenie Ziem Odzyskanych, szczególnie na terenie Dolnego Śląska i Pomorza Zachodniego, szereg lokalnych linii kolejowych, które do roku 1945 nie były własnością kolei DRB, lecz eksploatowane były przez spółki prywatne lub samorządy. Również tabor tych prywatnych kolei dojazdowych został w dużej części przejęty przez PKP.
Prezentowany wagon bagażowo – pocztowy zbudowany został właśnie dla jednej z prywatnych kolei dojazdowych z terenu Dolnego Śląska i jest bardzo typowym przykładem tego rodzaju wagonów. Ostoja wagonu jest konstrukcji stalowej nitowanej, natomiast nadwozie jest drewniane, z zewnątrz obite blachą. Przedział pocztowy dostępny był jedynie dla pracowników poczty i oddzielony był ścianą (bez przejścia) od części bagażowej wagonu, używanej przez PKP. W części bagażowej znajdował przedział magazynowy z drzwiami ładunkowymi oraz przedział kierownika pociągu, dostępny z otwartego pomostu. W przedziale magazynowym wydzielony był niewielki przedział ustępowy, dostępny zarówno z części pocztowej, jak i bagażowej. Pierwotnie wagon wyposażony był także w dostępne z zewnątrz pomieszczenie do przewozu psów, które podczas jednej z ostatnich napraw zostało zlikwidowane.
Wagon przejęty został przez PKP na terenie ówczesnej DOKP Wrocław i był tam eksploatowany w ruchu lokalnym aż do stycznia 1976, kiedy został skreślony z inwentarza PKP. Po wycofaniu z eksploatacji został oddany do dyspozycji Zespołu Filmowego „Pryzmat” i był wykorzystywany przy kręceniu zdjęć do serialu telewizyjnego „Lalka”, co z pewnością uchroniło go przed fizyczną likwidacją. Wagon brał także udział w kręceniu innych filmów i w roku 1979 przekazany został przez PRF „Zespoły Filmowe” dla Muzeum Kolejnictwa w Warszawie.
W maju 1985 roku, w związku z planowanymi obchodami 140-lecia Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, wagon przeszedł naprawę w ZNTK Pruszków i był następnie używany w różnych pociągach specjalnych.